263. Գրի՛ր, թե յուրաքանչյուր նախադասության մեջ գործողությունը ե՞րբ է կատարվում, և ընդգծի՛ր այն բառը, որ հուշեց:
Օրինակ՝
Պատմություն եմ գրում ձկների մասին: — Հիմա:
Դելֆինների մասին ամեն ինչ ուզում եմ իմանալ: — Հիմա
Նրանց մասին նոր գիրք է հրատարակվելու: — Ապառնի
Դելֆինների կանչերը կուսումնասիրեմ ու ամեն ինչ կհասկանամ: — Ապառնի
Այդ դելֆինը մի տղայի հետ իսկական ընկերություն էր անում: — անցյալ
Այդ գիտնականը զբաղվում է ծովային փոքրիկ, բայց մոլեգին մի ձկնիկի՝ «ծովային սատանայի» ուսումնասիրությամբ: — Հիմա
264. Պարզի՛ր, թե տրված բառախմբերն ի՞նչ սկզբունքով են կազմված:
Ա. Շողում է, գտնում եք, վազում եմ, բերում եք, քշում է, կանչում եք, հիշում ենք, գտնում են:
Ներկա
Բ. Շողում էր, գտել եք, վազեց, բերեցիր, քշում էի, կանչել եք, հիշեցինք, գտանք:
Անցյալ
Գ. Շողալու է, գտնելու եք, վազեմ, կբերես, քշելու եմ, կկանչեք, պիտի հիշենք, գտնեն:
Ապառնի
Ա խմբի բառերը ներկա ժամանակ են։ Բ խմբի բառերը անցյալ ժամանակ են։ Գ խմբի բառերը ապառնի ժամանակ են։
265. Նախադասությունը լրացրո՛ւ:
Բայն ունի երեք ժամանակ՝ ներկա, անցյալ և ապառնի:
269. Տեքստը փոխի՛ր՝ սկսելով այսպես. «Աչքերը բողոքում են ….»: Տեքստի արտահայտած մտքի մեջ ի՞նչ փոխվեց:
Աչքերը բողոքում են, որ իրենք դեմքի վրա բոլորից բարձր են, բայց ամեն մի քաղցր բան, ասենք մեղրը, բաժին է ընկնում ո՛չ թե իրենց, այլ բերանին: Բայց երբ մարդը նրանց մեղր է տալիս, աչքերը կսկծում են ու արցունքոտվում են:
Գործողությունը կատարվում է ներկայում։
271. Փակագծերում տրված բայերը գրի՛ր պահանջված ձևով:
Ծարավ ագռավը թռավ կճուճի մոտ ջուր խմելու: Կտուցը ջրին որ չհասավ, փորձեց (փորձել) կճուճը թեքել: Բայց կճուճն ամուր կանգնել էր տեղում, ու ագռավը թեքել չկարողացավ: Նա մի քիչ մտածեց (մտածել) ու մանր քարեր լցրեց (լցնել) կճուճի մեջ: Ջուրը բարձրացավ (բարձրանալ), հասավ (հասնել) կճուճի բերանին: Ու ագռավը հագեցրեց ծարավը:
274. Տեքստը փոխիր՝ սկսելով այսպես.«Հին ժամանակներում հույները կոչվում էին հելլեններ ….»:
Հին ժամանակներում հույները կոչվեցին կոչվում էին հելլեններ, իսկ նրանց երկիրը՝ Հելլադա:
Հելլենները փոքր ժողովուրդ էին: Նրանք ապրեցին ապրում էին բաժան- բաժան: Յուրաքանչյուր քաղաք ներկայացրեց ներկայացնում էր մի ինքնիշխան պետություն՝ տարբեր օրենքներով ու սահմաններով: Սպարտան ամենանշանավոր քաղաքներից մեկն էր: Սպարտացիները կոչվեցին կոչվում էին նաև լակոններ՝ իրենց ապրած վայրի անունով: Սպարտացիները սեղմ ու հակիրճ խոսեցին խոսում էին: Այն ժամանակներից սկսած՝ սեղմ խոսակցության ոճը կոչվեց լակոնական: